Sydney & Byron Bay
Blijf op de hoogte en volg Marit
17 Januari 2013 | Australië, Sydney
Inmiddels heb ik er een paar heel relaxte dagen Byron Bay op zitten, leuk plaatsje! Een beetje hippie-achtig en veel drugsgebruik maar erg gezellig. Het hostel was goed en de mensen heel erg leuk, de eerste avond zijn we met een grote groep uit eten geweest in een low-budget restaurant, vervolgens met z'n alle op stap. Het blijft me verbazen hoe achtelijk de security hier is, ze kijken allemaal heel streng naar m'n ID, op naar mij, weer terug naar m'n ID en op het moment dat ik verwacht dat ze zullen zeggen dat ik moet ophoepelen, geven ze me m'n ID weer terug en knikken ze dat ik door mag lopen. Prima!
De dag erna kwam het groepje Duitsers aan waarmee ik in Hervey Bay een kamer heb gedeeld, die ik in Brisbane weer tegen het lijf liep en waarmee ik in Surfers Paradise in hetzelfde hostel sliep. Iedere keer weer lachen om elkaar te zien omdat het zo'n toeval is en we het erg goed met elkaar konden vinden. We zijn met z'n alle naar het strand geweest, weer een poging tot surfen gedaan en daarna geborrelt bij het hostel. Daarna weer uit, het was geen knallende avond dus we besloten terug te gaan en een film te kijken op hun kamer. Ik viel halverwege in slaap en blijkbaar vond niemand het nodig om me wakker te maken en naar m'n eigen kamer te sturen dus halverwege de nacht toen iedereen lag te slapen werd ik wakker en glipte ik gauw de deur uit richting m'n eigen bed.
Dag drie stond weer in het teken van surfen en strandhangen. In Byron sliep ik meer in andere bedden dan in m'n eigen bed want de avond erna kon ik, nadat we in het hostel hadden geborrelt, mijn sleutel nergens meer vinden dus boden de Duitsers me het bed van de avond ervoor aan. De volgende ochtend ben ik vroeg opgestaan om m'n sleutels te zoeken, nergens te vinden, uiteindelijk bleek hij door een eerlijke vinder bij de receptie gebracht te zijn. Toen ging ik vlug m'n kamer in om al m'n zooi bij elkaar te rapen en was ik net op tijd om uit te checken. Daarna uitgebreid afscheid genomen van de Duitsers, omdat we er vrijwel zeker van waren dat we, ondanks dat we bijna tegelijkertijd in Sydney zouden zijn, elkaar niet meer zouden zien omdat het zo'n grote stad is.
Na 14 uur lang bibberen in een nachtbus met een aircosysteem waar je uuuuu tegen zegt, kwam ik aan in Sydney. Julia nam een andere bus dus ik heb even op haar moeten wachten op het centraal station. Daarna pakten we samen de trein naar het station dat het dichtst bij ons hostel lag, het hostel was behoorlijk smerig maar daar kon ik wel doorheen kijken.
Dag twee in Sydney zijn we naar het Opera House en de Harbour Bridge geweest, klinkt alsof we 2 uur van huis zijn geweest maar dit was een dagvullende taak! Ik vond het geweldig om het Opera House te zien, het is zo'n mooi gebouw met zo'n bijzondere vorm, en omdat het HET symbool van het land is. Heel veel rondgelopen, de brug beklommen en foto's gemaakt. Op de terugweg hoorde ik opeens "Antjeee!" vanuit de verte, de bijnaam die ik van de Duitsers kreeg omdat zij dachten dat dit een typische Nederlandse naam is, en wie liepen daar in de verte... De bende van ellende uit Duitsland! Erg leuk om ze weer te zien, het wordt bijna eng. Uitgeteld kwamen we terug in het hostel waar we na een douche vroeg te kooi gingen. Helaas wel wakker moeten worden van twee kamergenoten die het wel errug goed met elkaar konden vinden, zij vonden het nodig om de hele kamer wakker te maken met hun luidruchtige, nachtelijke gegymnastiek, uiteindelijk kon ik er wel om lachen toen iedereen begon te applaudiseren zodra ze klaar waren.
Dag drie liepen we weer de benen uit ons lijf, we bezochten de Rocks, the Sydney Fish Market en de Chinese Gardens. Allemaal erg indrukwekkend! Op de terugweg weer een aangename verassing, een groep dansers gaf op straat een show weg, ze waren retegoed!
De vierde dag kochten we buskaartjes naar Bondi Beach, iets waar ik al maanden naar uit keek. In de tijd dat ik thuis bezig was een planning te maken en geld te sparen voor mijn reis, zat ik op de doordeweekse avonden wanneer ik thuis was aan de buis gekluisterd als de Bondi Rescue serie weer werd uitgezonden. Een realitysoap over de lifeguards van het strand waarin de ene na de andere heldhaftige redding wordt geshowt en alles wat het strand te bieden heeft en wat het publiek met zich mee brengt komt voorbij. Echt heel erg leuk om alles in het echt te zien, veel bekende lifeguards en de toren waarvandaan alles in de gaten gehouden wordt, gezien en gefotografeerd. Ik had dolgraag een kijkje in de toren willen nemen maar je mag alleen naar binnen als er sprake is van een noodgeval, het ging me toch net te ver om met het verhaal aan te komen dat ik m'n moeder kwijt was... Op de terugweg werden Julia en ik lastiggevallen in de bus door een of andere vieze vent die totaal de weg kwijt leek te zijn en achter ons kwam zitten met z'n broek omlaag (ik weet niet wat voor effect wij op mannen hebben maar het was weer geen fraai gezicht!) en met zijn met snottenbellen bedekte gezicht tussen ons in kwam hangen om onzin uit te kramen. De buschauffer werd gewaarschuwd en de man werd de bus uitgekickt. Die avond uit geweest in een of ander luxe tent, was een mooie avond.
Op dag vijf namen we de boot naar Manly Beach, mooi tochtje, heerlijk strand. 's Avonds gingen we naar de Sydney Tower waar we na het zien van een 4D film over de toren, omhoog gingen in de lift. Eenmaal boven hadden we rondom prachtig uitzicht over de stad, we bekeken de zonsondergang en maakten foto's van het uitzicht bij dag- en nachtlicht. Erg gaaf!
We moesten uitchecken op dag zes (vandaag), nadat we onze spullen in de luggage storage hadden gedumpt, gingen we naar de Botanic Gardens. Een heel mooi park met een mooi uitzicht op de Opera House en Harbour Bridge. Vervolgens ging ik naar het reisbureau met gratis internet om dit bericht te schrijven, hopelijk duurt het niet te lang voordat ik alle foto's er straks op heb staan. Vanavond neem ik de nachtbus (jeuj) naar Melbourne.
Even iets heel anders, ik weet niet zo goed hoe ik dit het beste kan brengen maar laat ik maar direct zijn; op 15 februari ben ik weer thuis! Bam. Die zagen velen denk ik niet aankomen. Een aantal waren hier al van op de hoogte maar ik probeerde deze bekendmaking nog een beetje uit te stellen omdat ik bang was/ben voor de reacties van anderen. In plaats van 24 weken van huis te zijn, kom ik na 2,5 maand weer thuis, het is nogal een verschil. Dit omdat ik veel sneller door de route heen ga dan ik had verwacht, ik dacht dat de Oostkust me zo'n 3 a 4 maanden zou kosten maar na anderhalve maand ben ik er al doorheen. De rest van de reis had ik ook nogal ruim opgezet en het blijkt dat ik deze tijd helemaal niet nodig heb, in alle plaatsen heb ik het na een paar dagen in plaats van weken wel weer gezien. Ik heb het liever een paar dagen onwijs naar m'n zin om vervolgens met het gevoel dat ik klaar ben voor wat nieuws te vertrekken, dan dat ik langer blijf om tijd te rekken. Financieel gezien komt het goed uit, m'n geld gaat er doorheen als een malle. Doordat ik in het hoogseizoen zit betaal ik soms bijna het dubbele voor accomodatie, ik had ook niet verwacht dat ik zo veel uit zou gaan en zoveel uitstapjes/dagtours zou maken, dat zat niet helemaal in mijn berekening inbegrepen, en eigenlijk valt vrijwel alles duurder uit dan gepland. Daarnaast vind ik het ook helemaal niet vervelend om wat korter van huis te zijn, ik heb het gigantisch naar m'n zin hier, geniet volop en mijn heimwee is ver te zoeken, maar het idee om over een maand weer thuis te zijn maakt me ook wel weer heel erg blij. Dusss...
Wauwzes, lang verslag. Ik vind het mooi geweest!
Veel liefs
Ps; je kunt niet alle foto's die erbij horen zien als je het verslag aanklikt, voor alle foto's moet je naar "foto's" gaan.
.
De dag erna kwam het groepje Duitsers aan waarmee ik in Hervey Bay een kamer heb gedeeld, die ik in Brisbane weer tegen het lijf liep en waarmee ik in Surfers Paradise in hetzelfde hostel sliep. Iedere keer weer lachen om elkaar te zien omdat het zo'n toeval is en we het erg goed met elkaar konden vinden. We zijn met z'n alle naar het strand geweest, weer een poging tot surfen gedaan en daarna geborrelt bij het hostel. Daarna weer uit, het was geen knallende avond dus we besloten terug te gaan en een film te kijken op hun kamer. Ik viel halverwege in slaap en blijkbaar vond niemand het nodig om me wakker te maken en naar m'n eigen kamer te sturen dus halverwege de nacht toen iedereen lag te slapen werd ik wakker en glipte ik gauw de deur uit richting m'n eigen bed.
Dag drie stond weer in het teken van surfen en strandhangen. In Byron sliep ik meer in andere bedden dan in m'n eigen bed want de avond erna kon ik, nadat we in het hostel hadden geborrelt, mijn sleutel nergens meer vinden dus boden de Duitsers me het bed van de avond ervoor aan. De volgende ochtend ben ik vroeg opgestaan om m'n sleutels te zoeken, nergens te vinden, uiteindelijk bleek hij door een eerlijke vinder bij de receptie gebracht te zijn. Toen ging ik vlug m'n kamer in om al m'n zooi bij elkaar te rapen en was ik net op tijd om uit te checken. Daarna uitgebreid afscheid genomen van de Duitsers, omdat we er vrijwel zeker van waren dat we, ondanks dat we bijna tegelijkertijd in Sydney zouden zijn, elkaar niet meer zouden zien omdat het zo'n grote stad is.
Na 14 uur lang bibberen in een nachtbus met een aircosysteem waar je uuuuu tegen zegt, kwam ik aan in Sydney. Julia nam een andere bus dus ik heb even op haar moeten wachten op het centraal station. Daarna pakten we samen de trein naar het station dat het dichtst bij ons hostel lag, het hostel was behoorlijk smerig maar daar kon ik wel doorheen kijken.
Dag twee in Sydney zijn we naar het Opera House en de Harbour Bridge geweest, klinkt alsof we 2 uur van huis zijn geweest maar dit was een dagvullende taak! Ik vond het geweldig om het Opera House te zien, het is zo'n mooi gebouw met zo'n bijzondere vorm, en omdat het HET symbool van het land is. Heel veel rondgelopen, de brug beklommen en foto's gemaakt. Op de terugweg hoorde ik opeens "Antjeee!" vanuit de verte, de bijnaam die ik van de Duitsers kreeg omdat zij dachten dat dit een typische Nederlandse naam is, en wie liepen daar in de verte... De bende van ellende uit Duitsland! Erg leuk om ze weer te zien, het wordt bijna eng. Uitgeteld kwamen we terug in het hostel waar we na een douche vroeg te kooi gingen. Helaas wel wakker moeten worden van twee kamergenoten die het wel errug goed met elkaar konden vinden, zij vonden het nodig om de hele kamer wakker te maken met hun luidruchtige, nachtelijke gegymnastiek, uiteindelijk kon ik er wel om lachen toen iedereen begon te applaudiseren zodra ze klaar waren.
Dag drie liepen we weer de benen uit ons lijf, we bezochten de Rocks, the Sydney Fish Market en de Chinese Gardens. Allemaal erg indrukwekkend! Op de terugweg weer een aangename verassing, een groep dansers gaf op straat een show weg, ze waren retegoed!
De vierde dag kochten we buskaartjes naar Bondi Beach, iets waar ik al maanden naar uit keek. In de tijd dat ik thuis bezig was een planning te maken en geld te sparen voor mijn reis, zat ik op de doordeweekse avonden wanneer ik thuis was aan de buis gekluisterd als de Bondi Rescue serie weer werd uitgezonden. Een realitysoap over de lifeguards van het strand waarin de ene na de andere heldhaftige redding wordt geshowt en alles wat het strand te bieden heeft en wat het publiek met zich mee brengt komt voorbij. Echt heel erg leuk om alles in het echt te zien, veel bekende lifeguards en de toren waarvandaan alles in de gaten gehouden wordt, gezien en gefotografeerd. Ik had dolgraag een kijkje in de toren willen nemen maar je mag alleen naar binnen als er sprake is van een noodgeval, het ging me toch net te ver om met het verhaal aan te komen dat ik m'n moeder kwijt was... Op de terugweg werden Julia en ik lastiggevallen in de bus door een of andere vieze vent die totaal de weg kwijt leek te zijn en achter ons kwam zitten met z'n broek omlaag (ik weet niet wat voor effect wij op mannen hebben maar het was weer geen fraai gezicht!) en met zijn met snottenbellen bedekte gezicht tussen ons in kwam hangen om onzin uit te kramen. De buschauffer werd gewaarschuwd en de man werd de bus uitgekickt. Die avond uit geweest in een of ander luxe tent, was een mooie avond.
Op dag vijf namen we de boot naar Manly Beach, mooi tochtje, heerlijk strand. 's Avonds gingen we naar de Sydney Tower waar we na het zien van een 4D film over de toren, omhoog gingen in de lift. Eenmaal boven hadden we rondom prachtig uitzicht over de stad, we bekeken de zonsondergang en maakten foto's van het uitzicht bij dag- en nachtlicht. Erg gaaf!
We moesten uitchecken op dag zes (vandaag), nadat we onze spullen in de luggage storage hadden gedumpt, gingen we naar de Botanic Gardens. Een heel mooi park met een mooi uitzicht op de Opera House en Harbour Bridge. Vervolgens ging ik naar het reisbureau met gratis internet om dit bericht te schrijven, hopelijk duurt het niet te lang voordat ik alle foto's er straks op heb staan. Vanavond neem ik de nachtbus (jeuj) naar Melbourne.
Even iets heel anders, ik weet niet zo goed hoe ik dit het beste kan brengen maar laat ik maar direct zijn; op 15 februari ben ik weer thuis! Bam. Die zagen velen denk ik niet aankomen. Een aantal waren hier al van op de hoogte maar ik probeerde deze bekendmaking nog een beetje uit te stellen omdat ik bang was/ben voor de reacties van anderen. In plaats van 24 weken van huis te zijn, kom ik na 2,5 maand weer thuis, het is nogal een verschil. Dit omdat ik veel sneller door de route heen ga dan ik had verwacht, ik dacht dat de Oostkust me zo'n 3 a 4 maanden zou kosten maar na anderhalve maand ben ik er al doorheen. De rest van de reis had ik ook nogal ruim opgezet en het blijkt dat ik deze tijd helemaal niet nodig heb, in alle plaatsen heb ik het na een paar dagen in plaats van weken wel weer gezien. Ik heb het liever een paar dagen onwijs naar m'n zin om vervolgens met het gevoel dat ik klaar ben voor wat nieuws te vertrekken, dan dat ik langer blijf om tijd te rekken. Financieel gezien komt het goed uit, m'n geld gaat er doorheen als een malle. Doordat ik in het hoogseizoen zit betaal ik soms bijna het dubbele voor accomodatie, ik had ook niet verwacht dat ik zo veel uit zou gaan en zoveel uitstapjes/dagtours zou maken, dat zat niet helemaal in mijn berekening inbegrepen, en eigenlijk valt vrijwel alles duurder uit dan gepland. Daarnaast vind ik het ook helemaal niet vervelend om wat korter van huis te zijn, ik heb het gigantisch naar m'n zin hier, geniet volop en mijn heimwee is ver te zoeken, maar het idee om over een maand weer thuis te zijn maakt me ook wel weer heel erg blij. Dusss...
Wauwzes, lang verslag. Ik vind het mooi geweest!
Veel liefs
Ps; je kunt niet alle foto's die erbij horen zien als je het verslag aanklikt, voor alle foto's moet je naar "foto's" gaan.
.
-
17 Januari 2013 - 07:13
Anja:
Hey lieve Marit.
Ik weet niet voor welke reacties je bang bent, maar........
laat iedereen lekker lullen :-)
Jij hebt genoten en hoeft nooit spijt te hebben dat je iets niet hebt gedaan wat je wel heel graag wilde.
Ik (en met mij vast heel veel anderen) vinden het fijn als je weer heelhuids thuis bent.
Lieve schat, ik vind je een ontzettend stoer wijf: Veel plezier met alles wat er nog op je pad komt de komende weken. En laat ons een beetje meegenieten. :-)
xxx Anja
-
17 Januari 2013 - 08:27
Caroline:
He Marit,
GEWOON DOEN!!!!!!!!! Je hebt al zoveel positieve reacties opgedaan in Australie dat de reacties van het thuisfront niet veel anders kunnen zijn en btw, 't getuigt alleen maar van je verworven zelfstandigheid dat je zelf de beslissing hebt genomen dat je de tijd die je daar hebt doorgebracht voor de volle 100% zo hebt ingevuld zoals je wou, alleen in kortere periode.....niks mis mee!!!!!!
Weet niet of er over een maand nog steeds sneeuw ligt, maar nu iig wel, dus kom dan maar weer lekker van het Nederlandse weer genieten en van alle mensen die je hier een warm hart toedragen!!!!
Blijf graag je belevenissen volgen die je nog gaat verslaan, maar zie je zeker ook graag weer in good old Aalsmeer!!!!!!
Daantje zal je alleen dan wel weer in de Praam moeten ontmoeten na 28 april, want zij komt 27 februari pas aan in Aussie......
See you GENIET!!!!!
Groetjes Caroline -
17 Januari 2013 - 20:24
Herman:
Hoi Marit,
Voor wie moet je bang zijn? Het gaat er om dat jij doet waar jij je goed bij voelt. Verloopt de trip sneller maar het je het goed naar je zin dan is dat toch prima. Wij vinden je verhalen top.
Grt uit Hoorn. -
17 Januari 2013 - 21:03
Buuffie:
Hoi buuffie
Supergaaf hoe jij schrijft. Zie het allemaal gebeuren. Schijt aan iedereen jij hebt de moed gehad en hebt iets gedaan waar anderen van dromen. Wij zijn onwijs trots op jou en kunnen niet wachten tot jij er weer bent.
Heel veel plezier nog xxxx -
18 Januari 2013 - 23:09
Ans:
Hoi Marit,
Prima toch dat je eerder komt, als je alles gezien en gedaan heb wat je van plan was dan is je droom toch uitgekomen?
Wat zeker is, is dat je ouders, vriend en hond het heeeeeeeeeeelemaal niet erg zullen vinden!!
Hoop 1 ding dat als je aankomt dat het hier dan niet meer zo koud is, want dat wordt voor jou een hele overgang.
Maar zover is het nog niet dus voor de komende tijd....Geniet griet!!!
Ans -
25 Januari 2013 - 10:05
Danielle:
Hey moppie!!
Hahaha echt genoten van je verslag, wat schrijf je leuk!
Goed om te horen dat je het zo naar je zin hebt! En je hoeft je nergens voor te 'schamen' omdat je eerder terugkomt, wat je zegt is waar! Het moet gewoon een leuke gezellige trip worden waarin je zo veel mogelijk ziet en inderdaad niet dat je ergens maar blijft zitten om het half jaar te vullen!
Heel veel plezier nog de komende tijd, geniet er van! Die sneeuw heb je hier in ieder geval wel lekker 'gemist' haha :)
Dikke kussssss
Danielle -
01 Februari 2013 - 04:01
Marit:
Oh ik zie nu dat ik nog niet op jullie lieve berichten gereageerd heb, ontzettend bedankt allemaal! Heel erg fijn om te lezen!!! Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
